Farklı Salisilik Asit Dozlarının Asma Anaçlarının Kurşun Stresine Dayanımı Üzerine Etkileri

Salisilik asit (SA), bitkilerde biyotik ve abiyotik stres kaynaklı birçok fizyolojik tepkiye aracılık eden önemli bir sinyal molekülüdür. Bu çalışmada, faklı konsantrasyonlarda kurşun [Pb(NO3)2] stresine maruz bırakılan 5 BB, 41 B 1103 P Amerikan asma anaçlarında değişen dozlardaki SA uygulamalarının morfolojik, biyokimyasal özellikler üzerine etkileri incelenmiştir. Dikimden 6 hafta sonra 0, 1.0, 2.5 5.0 mM SA, bitkilerin tüm yeşil aksamına pülverizasyon yöntemiyle; 10, 25 50 ppm konsantrasyonlardaki Pb(NO3)2, bitki kök bölgesine enjeksiyon yöntemiyle uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlar, farklı Pb(NO3)2 uygulamalarına yanıt olarak her üç anaçta da incelenen bakımından farklılıklar olduğunu göstermektedir. Köklenme oranı en etkili uygulamanın konsantrasyonu olduğu belirlenirken, fiziksel zararlanma derecesi membran derecesinin azaltılmasında konsantrasyonlarının tespit edilmiştir. Klorofil miktarının, BB artan konsantrasyonlarına paralel artış gösterdiği; fenolik madde içeriğinin konsantrasyonunda yüksek değere ulaştığı, prolin miktarının anacında, 1.0 mM; anacında ise konsantrasyonlarında azalma gösterdiği sürgün uzunluğunun konsantrasyonuyla değeri aldığı belirlenmiştir. Aynı zamanda köklenme ile toplam miktarı; klorofil miktarı arasında düzeyde ancak negatif yönde ilişki saptanmıştır. Çalışmada ekzojen uygulamalarının, varlığından kaynaklanan oksidatif stresi hafifletme uygulama aktivitesinin, anaçlarının türlerine bağlı değişiklik sonucuna varılmıştır.